EN
DE
We hebben het als partners in de zorg vaak over de maatschappelijke uitdagingen waar we voor staan en die we met elkaar op moeten lossen. De kwaliteit en veiligheid van zorg, de toegankelijkheid en betaalbaarheid van zorg, en de arbeidsmarktkrapte. Om er maar een paar te noemen. ‘Samenwerken’ is daarbij het sleutelwoord dat we veel gebruiken; we gaan meer en meer toe naar netwerkzorg. Een logische en goede ontwikkeling die ik van harte ondersteun. Maar hoe gaan we dat doen? En wie zijn de sleutelfiguren om deze maatschappelijke uitdagingen aan te gaan?
De toekomst vraagt om zoveel mogelijk inzet op preventie, zelfregie, efficiëntie en samenwerken in zorgnetwerken door de ‘muren’ heen. Patiënten, vooral de mensen die kwetsbaar zijn of intensieve zorg nodig hebben, hebben vaak te maken met veel verschillende professionals: de mensen in de medisch specialistische zorg van een ziekenhuis, de huisarts, de wijkverpleegkundige, paramedici en professionals uit het sociaal domein. Met name de verpleegkundigen hebben een wezenlijke rol in het zorgnetwerk rondom de patiënt. Niet alleen in hun eigen organisatie, maar juist ook in de transmurale zorg. Zij kennen de patiënt en diens context het beste. Ik denk dat we moeten omarmen dat zij een grotere rol kunnen pakken in regionale netwerkzorg. Daarom zijn we nu in het CWZ samen met ZZG zorggroep bijvoorbeeld bezig met het opleiden van de verpleegkundig specialist transmuraal, die zich richt op de verbinding tussen ziekenhuis en thuis. Die bijvoorbeeld weet welke medische (complexe) expertise in de wijk nodig en mogelijk is, zodat een patiënt niet meer voor alles naar het ziekenhuis hoeft. Ik zet zelf daarbij ook in op onderzoek en evaluatie, om nieuwe zorgconcepten of initiatieven goed te onderbouwen, te optimaliseren en verankeren.
We zien in onze regio, en daarbuiten natuurlijk, blijvend zorg naar de eerste lijn verschuiven. Dat kan niet zomaar; we zullen dat met elkaar goed moeten blijven organiseren. Ik zie gelukkig dat we dat al heel goed doen in onze regio. De kracht van onze regio zit in de langdurige samenwerkingen en verbanden die er al liggen, maar ook – want daar wilde ik het tenslotte over hebben – in de mensen: de sterke professionals die we in de regio hebben. Ik zou je dan ook willen uitdagen, met name de verpleegkundigen, om mee te blijven (of gaan) denken over de toekomst van de zorg. Hoe verwacht je dat je vakgebied verandert en welke rol pak je daarin? Welk verschil in de zorg ga je maken? Je weet als professional tenslotte zelf het beste wat goede zorg is, dus denk mee en doe mee. Zoek de samenwerking op, óók met de patiënt en zijn netwerk, en help mee aan de zorg van de toekomst. We hebben elkaar nodig.
Anneke van Vugt,
verpleegkundig decaan CWZ en associate lector Organisatie van Zorg en Dienstverlening (HAN)
