EN
DE
Jaarlijks krijgen circa 250 patiënten na ontslag uit het Radboudumc thuis gedurende gemiddeld vijftien tot twintig dagen via een infuus (intraveneus) antibiotica toegediend. Het gaat om patiënten met infecties van bijvoorbeeld de hartklep of prothese, waarvan de intraveneuze antibioticabehandeling thuis wordt voortgezet. Vanaf 1 september gaat een multidisciplinair team deze behandeling coördineren. De nieuwe werkwijze zal naar verwachting leiden tot een afname van het antibioticagebruik, tot ligduurverkorting en tot een vermindering van heropnames door complicaties. Het initiatief maakt onderdeel uit van het Betaalbaar Beter project.
Geen zicht op complicaties
Tot nu toe was er meestal geen infectieziektespecialist of verpleegkundig specialist bij deze behandeling betrokken. Dat leidde er toe dat in sommige gevallen onnodig intraveneuze behandeling werd voorgeschreven, waar bij bepaalde infecties ook met een oraal antibioticum kan worden volstaan. Ook werden middelen of doseringsschema’s voorgeschreven die in de thuissituatie niet haalbaar zijn. De doorstroming naar de thuiszorg liep niet altijd soepel, waardoor de patiënt onnodig één of meerdere dagen langer in het ziekenhuis moest blijven. Daarnaast wisten medewerkers van de thuiszorg en patiënten vaak niet bij wie ze met vragen terecht kunnen. En er was totaal geen zicht op de complicaties die thuis ontstaan en mogelijk tot heropname leiden.
Met het zogeheten OPAT-team (Outpatient Parenteral Antimicrobial Therapy) behoren deze problemen tot het verleden. Het team bestaat uit een infectioloog, twee verpleegkundig specialisten infectieziekten, een Transferpunt-medewerker en een ziekenhuisapotheker. Verpleegkundig specialist Mirjam Tromp: ‘Ons team geeft adviezen aan behandelaars over de keuze van antibiotica, legt contacten met de thuiszorg en waar nodig met de apotheek. We geven voorlichting over bijwerkingen en adviezen aan patiënten om mogelijke complicaties thuis te voorkomen. Daarnaast zijn wij voor de thuiszorg en de patiënt het aanspreekpunt, mochten er problemen zijn. Op deze wijze krijgen we beter zicht op het aantal complicaties en eventuele heropnames en kunnen we de zorg wellicht veiliger maken.’
